Centraal Vietnam

Onder de reisverhalen staan altijd enkele foto's, maar als je alle foto's wilt zien, kijk dan bij het tabblad "foto's" in het betreffende album.

7 dec. Naar Tuy Hoa 40 km. Mooie route gefietst vandaag, met weer het nodige klimmen af en toe. Bovendien hebben we de hele tijd een flinke tegenwind. We fietsen ook langs een Cham-tempel, die hier in de omgeving regelmatig te zien zijn. Bij een werkplaatsje hebben we onze fietsen laten wassen, en de ketting laten opspannen.  Nu zijn ze weer spic en span en fietsen weer lekker; en dat voor 1,5 euro.  Dit is best een grote stad, maar toch vinden we eigenlijk geen leuke restaurantjes en slapen we in een super simpel hotelletje voor (omgerekend) 7 euro. We besluiten om maar eens lekker duur te doen en gaan eten in een vijf-sterren hotel in de buurt. Ze hebben een mooi panorama-restaurant op de 17e verdieping, waar we heerlijk eten en wijn drinken.

8 dec. Naar Quy Nhon  95 km. Van deze route is ongeveer 16 kilometer vlak, en de rest heuvelachtig, met enkele zware klimmen tussendoor. Het eerste stuk fietsen we door het binnenland, waar iedereen volop bezig is met het oogsten van rijst. We hebben weer veel wind op kop op de open stukken. Tijdens het laatste stuk rijden we door de duinen en hebben een mooi uitzicht op de  prachtige baaien en eilanden voor de kust. Aan zee wordt er in allerlei tentjes langs de weg flessen verkocht met zeepaardjes, slangen en zeesterren erin. Dit blijkt een of ander medicijn te zijn. Op het laatst krijgen we nog een lekke band, maar gelukkig is er in een klein dorpje een bandenman die in 10 minuten de band vakkundig plakt voor (omgerekend) 40 eurocent. Daar kun je het zelf niet voor doen. Quy Nhon is een badplaats met een mooie lange boulevard, waar alle hotels pal aan zee liggen. Voor de verandering hebben we nu een keer een hotel met ontbijt.

9 dec. Naar Bong Son 87 km. en Jan nog 10 kilometer extra.  Het is nogal ingewikkeld om de stad uit te komen en het is erg druk. Jan steekt de weg over en vanwege de drukte moet ik wachten voor ik de weg over kan. Hij heeft niets in de gaten en rijdt maar door, tot hij merkt dat ik niet meer volg. Ik blijf wachten op het punt waar ik hem het laatst heb gezien en nu maar hopen dat hij nog terugkomt!  Na een kilometer of 5 merkt hij eindelijk dat ik er niet meer ben en komt hij toch maar weer teruggefietst. Verder fietsen we door mooie kleine dorpjes waar van alles te zien is. De mensen leven en werken bijna allemaal voor hun huis of op straat. Op de zijstroken langs de weg ligt van alles te drogen waar we omheen moeten fietsen; meestal rijst, en af en toe zelfs koeiemest, die uitgesmeerd wordt langs de kant van de weg (wordt als brandstof gebruikt). Ook allerlei andere dingen zoals rijstpapier (voor de springrolls), wierookstokjes, hout, knollen, kokos, riet, kruiden enz. Ook al is het zondag, iedereen is hier druk bezig met zijn handeltje.

10 dec. Naar Quang Ngai 96 km. ’s Morgens een  broodje gegeten in een eettentje, waar een rat vrolijk heen en weer huppelde achter de tafeltjes door. Maar het broodje was wel lekker.

Onderweg nemen we een kijkje bij een visdrogerij, waar inktvissen in allerlei maten in de zon te drogen worden gelegd. Het weer hier in Vietnam is eigenlijk perfect;  ongeveer zo’n 25 graden meestal. We overnachten in een 4 sterren hotel, maar dat valt toch wel tegen. Vooral het restaurant is niet wat het lijkt. We hadden ons verheugd op het ontbijtbuffet, maar bij gebrek aan gasten ging dit niet door. Dus weer ons gebruikelijke broodje met ei. Ook bij het diner krijgen we totaal andere gerechten dan we besteld hebben.

11 dec. Nog een dagje in Quang Ngai. Na een aantal dagen behoorlijke afstanden te hebben gefietst, nemen we maar een dagje rust. We winkelen wat in de stad en fietsen ’s middags naar My Lai. In dit dorpje zijn in 1968 ruim 500 mensen vermoord door Amerikaanse soldaten, omdat ze veronderstelden dat er veel Vietcong zich schuil hielden in dat dorp. Het waren echter alleen maar vrouwen, kinderen en oude mensen.  In het dorpje is nu een museum en kun je nog de funderingen zien van de huisjes, met gedenkstenen voor de overledenen. Een groot deel van de slachtoffers ligt daar ook begraven. In het museum werd een Nederlandse documentaire vertoond over het drama van toen, verteld door een Amerikaanse oorlogsveteraan. Erg indrukwekkend allemaal. Overigens alweer een spaak geknapt vandaag, maar gelukkig weer snel opgelost door een handige fietsenmaker, die ons nog 2 extra spaken meegeeft.

12 dec. Naar Tam Ky 63 km. Lekkere vlakke etappe vandaag langs veel rijstvelden. En we komen zowaar een vakantiefietser tegen onderweg. Een jongen uit Londen die in 2,5 week van Hanoi naar Saigon fietst, bust en treint. Zo af en toe komt er  een brommer langs je rijden met iemand die een praatje wil maken. Dat gaat dan meestal in het Vietnamees, dus blijft het bij wat kreten en gebaren. ’s Avonds in het hotel ontmoeten we nog 2 vakantiefietsers uit Nederland, Marco en Janny, die dezelfde route als wij andersom doen. We eten samen met hen en wisselen de nodige ervaringen uit. Wel gezellig om weer eens landgenoten te spreken. Zij maken zelfs een reis van 9 maanden op de fiets.

13 dec. Naar Hoi An 55 km. Om 8 uur al vertrokken, na het gebruikelijke broodje ei langs de weg, want we willen met de lunch in Hoi An zijn, zodat we weer eens lekker kunnen eten. We fietsen weer over een mooie weg langs rijstvelden en enkele kleine dorpjes. We komen al voor 12 uur aan bij het hotel, dus mooi op tijd om te eten. We hebben een mooie kamer in een fijn hotel, met heel vriendelijk personeel. Als we daarna de stad in willen gaan met de fiets, knapt er weer een spaak. Het wordt zo langzamerhand dagelijks werk om die te laten maken. Hoi An is een heel leuk stadje met een prachtig oud centrum, maar wel erg toeristisch. Zoveel toeristen hebben we de afgelopen 3 maanden bij elkaar nog niet gezien. Er is een oude Japanse overdekte brug over een zijtak van de rivier. Aan de ene kant van de brug staat een beeld van een aap, en aan de andere kant een beeld van een hond. Dit is omdat het bouwen van de brug gestart is in het Japanse jaar van de aap en voltooid is in het jaar van de hond (of andersom). Er zitten hier honderden restaurantjes en cafeetjes, dus keus genoeg om te eten. Ook stikt het hier van de kleermakers die allemaal graag een pak of jurk voor je willen maken. Maar ja, zoveel plaats hebben wij niet in onze fietstassen, dus dat doen we maar niet.

14 dec. Vandaag gaan we met een bus vol toeristen naar My Son. Dit is een complex van Cham tempels uit de 9e tot 13e eeuw. Een deel van de tempels is vernietigd in de oorlog door de Amerikanen. Je ziet de kraters nog waar de bommen zijn ingeslagen. Gedeeltelijk zijn ze ook gerestaureerd. Bij alle beelden zijn de hoofden verwijderd door Franse archeologen, die het complex opnieuw ontdekt hadden. Zij zijn nu tentoongesteld in het Louvre in Parijs. Met de boot varen we terug naar Hoi An. We maken nog een tussenstop bij een dorpje met veel houtbewerkers.  En we kopen daar ons 1e souvenir; een mooie ingelegde schaal (gelukkig niet zo zwaar). We slenteren nog wat rond door de oude stad en komen toevallig terecht bij een leuk restaurantje van mr. Kim aan de rivier. Hij is vroeger kok geweest in Europa. Daar krijgen we een heerlijk Vietnamees menu  met uitleg erbij. En daarna maar lekker uitbuiken in het hotel.

15 dec. Nog een dagje in Hoi An. Het is weer prachtig weer en we fietsen door de mooie omgeving van Hoi An naar het strand. Op een ligbedje met dik kussen en onder een parasol houden we het wel enkele uurtjes vol. De zee is wild, met hoge golven, dus dat is ook wel leuk. Als de zon onder gaat komt het oude centrum van Hoi An tot leven. Iedereen slentert door de kleine straatjes en zoekt een restaurantje uit om te dineren. Op advies van ons Anke gaan we naar Green Mango, waar we super lekker Vietnamees eten.

16 dec. Naar Lang Co Beach 58 km. We fietsen langs de Marble Mountains. Hier zijn straten vol met werkplaatsen waar marmer in allerlei kleuren wordt verwerkt tot beelden van zeer groot tot klein. Je ziet Boeddha,s maar ook leeuwen en religieuze beelden. Zo mooi dat je er zo een mee naar huis zou willen nemen, maar ja, op de fiets is dat wel wat lastig. We fietsen dwars door de stad Danang, maar slaan dit over. Te veel beton naar onze zin. In ons routeboekje hebben we al gezien dat er een zware beklimming komt van 12 km over de pas Deo Hai Van. Er is ook een alternatieve route door een tunnel, maar daar mag je niet met de fiets door. Daar hebben ze wel een creatieve oplossing voor gevonden. Er staan vrachtwagentjes klaar waar de fietsen en bromfietsen op worden geladen. Je gaat zelf met een bus en haalt aan het eind van de tunnel je fiets weer op. Een prima manier om wat zware kilometers te smokkelen ! Al vroeg vinden we een resort dat pal aan zee ligt. Na wat stevig onderhandelen kunnen we onder de douche. Uiteindelijk valt het resort toch wel wat tegen. Er is nogal wat achterstallig onderhoud, maar het strand is geweldig mooi. We maken nog een wandeling langs de zee voor het diner. Zoals vaak zijn er weinig gasten (afgezien van enkele ratten die zo over het terras van het restaurant rennen). Dus dan maar met de voeten omhoog eten. Gelukkig hebben we beef besteld……

17 dec. Naar Hué 65 km. Vandaag een heel mooie etappe, met 3 passen (korte klimmetjes) door de heuvels en langs rijstvelden. Het is wel weer extra warm vandaag. Onderweg komen we toevallig bij een hanengevecht uit bij een cafeetje. We kijken naar de eerste ronde van het gevecht, waarin ze elkaar aanvallen met allerlei verschillende technieken. De mannen die erom heen staan zijn enthousiast, maar wij kennen de spelregels niet. De verdere rondes kijken we niet af, want we zijn bang dat er uiteindelijk toch een het loodje zal legge. In een klein gehucht eten we een broodje. Daar worden we weer van alle kanten bekeken door de vele kinderen van het gezin en de overbuurvrouw, die speciaal hiervoor de weg oversteekt met haar bord eten. Begrijpelijk misschien maar voor ons behoorlijk vervelend!

We zijn al redelijk op tijd in Hue en maken een wandeling door de stad. Op advies van onze fietsvrienden Marco en Janny eten we een lekker broodje bij de boulangerie Francaise. Daarna wandelen we nog langs de rivier waar alle boottochten vertrekken naar de graftombes. Hadden we beter niet kunnen doen. Om de paar meter worden we aangesproken door een ticketverkoper.

18 dec. Het is weer erg warm vandaag en we fietsen naar de Citadel aan de overkant  van de Perfume River. Dit is een groot complex van de vroegere keizers van Vietnam uit de Nguyen dynastie. Het complex dateert uit 1803 en is tijdens de oorlog gebombardeerd door de Amerikanen. Er wordt hard gewerkt om het geheel te restaureren, want het staat inmiddels op de werelderfgoedlijst. Daarna fietsen we door een mooi klein landweggetje naar de graftombe van keizer Minh Mang. Ook dit is een complex, wel zo groot als de citadel, maar nog mooier. Het is wel veel verder fietsen dan we dachten, (totaal 44 km) en dat in die hitte. Op de terugweg komt er een man op een brommer naast Jan rijden, en hij nodigt ons uit om bij hem thuis thee te komen drinken. Hij is erg aardig, dus daar zeggen wij geen nee tegen. We drinken thee in zijn tuin. Hij heeft 3 schattige puppies en hij is helemaal fan van Nederland. Hij toont ons een groot fotoboek van Nederland, een fotoboek van Maxima, en foto’s van het Nederlandse koningshuis. Hij kent ook een grootl aantal Nederlandse woorden en weet veel van Nederland. Het is erg gezellig en we krijgen nog een tros bananen mee naar huis.